Οι Βερσαλλίες είναι βασιλικό ανάκτορο λίγα χιλιόμετρα έξω από το Παρίσι, στην ομώνυμη πόλη των Βερσαλλιών. Από το 1682 ως το 1789 οι Βερσαλλίες ήταν πρωτεύουσα της Γαλλίας. Σήμερα αποτελεί ένα από τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.
Οι Βερσαλλίες ήταν μέχρι το 1660 ένα απλό μικρό παλάτι που χρησίμευε κυρίως ως καταφύγιο κυνηγιού, που ήταν η αγαπημένη ασχολία των βασιλιάδων εκείνης της εποχής. Μετά το 1660 ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ΄ αποφάσισε να προεκτείνει το παλάτι, και όχι να κατεδαφίσει το αρχικό κτίριο, με σκοπό οι Βερσαλλίες να γίνουν βασιλικό ανάκτορο και το πιο λαμπρό παλάτι της Ευρώπης. Οι πρώτες εργασίες διαπλάτυνσης άρχισαν το 1661, ενώ μέχρι το 1685 είχε τελειώσει το μεγαλύτερο μέρος των εργασιών. Στα τέλη του 18ου αιώνα το ανάκτορο είχε την σημερινή του μορφή. Η συνολική πρόσοψη που κοιτάει στους κήπους έχει μήκος 570 μέτρα. Κατά την διάρκεια των εργασιών εργάζονταν ως και πάνω από 20.000 εργάτες στις Βερσαλλίες, κάτι πρωτάκουστο για την εποχή εκείνη. Αλλά και όταν τελείωσαν οι εξωτερικές εργασίες, πραγματοποιούνταν συνεχώς εσωτερικές αλλαγές, κυρίως στον 18ο αιώνα, όπως αλλαγές δωματίων, αλλαγές στην διακόσμηση, ανάλογα με την μόδα της εποχής.
Το ανάκτορο
Το ανάκτορο αποτελείται από τρία μέρη, το κυρίως μέρος όπου έμενε η βασιλική οικογένεια σε σχήμα U, και άλλες δύο πτέρυγες δεξιά και αριστερά του κυρίως κτιρίου όπου έμεναν οι ευγενείς, ο κλήρος και οι υπουργοί. Άλλα 3 παραπλήσια κτίρια χτίστηκαν για να στεγάσουν το προσωπικό, που αποτελούνταν από χιλιάδες υπηρέτες, τα μαγειρεία, τα εκατοντάδες άλογα μαζί με τις άμαξες τους και όλο τον υπόλοιπο απαραίτητο εξοπλισμό.
Το κέντρο των Βερσαλλιών είναι η Αίθουσα των Καθρεφτών , που έχει μήκος 70 μέτρων και είναι στολισμένη με πανάκριβα κρύσταλλα, κεριά και καθρέφτες, τους πιο ακριβούς της εποχής εκείνης. Επίσης στο ταβάνι και στους τοίχους δεσπόζουν οι τοιχογραφίες και άλλα διάφορα έργα τέχνης από τους καλύτερους ζωγράφους της Ευρώπης εκείνη την εποχή, με ανεκτίμητη αξία. Παράλληλα δίπλα στην Αίθουσα των Καθρεφτών βρίσκονται τα βασιλικά διαμερίσματα, με μεγαλύτερο αυτό του βασιλιά, που περιλαμβάνει δεκάδες δωμάτια. Κυρίαρχο στοιχείο σε όλα αυτά τα δωμάτια είναι οι τοιχογραφίες και οι πίνακες ζωγραφικής, εμπνευσμένοι από την ελληνική μυθολογία. Έτσι τα δωμάτια αυτά φέρουν τα ονόματα όπως πχ Δωμάτιο του Ηρακλή, Σαλόνι της Αφροδίτης κτλ. Στο κέντρο της Αίθουσας των Καθρεφτών βρίσκεται η είσοδος για το πολυτελέστατο υπνοδωμάτιο του βασιλιά, με απερίγραπτο πλούτο. Συμβολίζει το κέντρο της δύναμης του απόλυτου μονάρχη, το κέντρο της χώρας υπό τον Λουδοβίκο ΙΔ', που είναι ο θεμελιωτής των Βερσαλλιών. Το 1710 ήταν έτοιμη και η Βασιλική Εκκλησία, ενώ το 1770 και η Βασιλική Όπερα. Συνολικά στο παλάτι υπάρχουν 700 δωμάτια. Πριν χτιστεί η Βασιλική εκκλησία του ανακτόρου, διάφοροι χώροι χρησίμευαν ως χώροι για εκκλησιαστική λειτουργία. Έχει 2 ορόφους, στον δεύτερο παρευρισκόταν ο βασιλιάς μαζί με την βασιλική οικογένεια ενώ στο ισόγειο οι ευγενείς της βασιλικής αυλής. Οι τοιχογραφίες σε όλη την εκκλησία έχουν ως κύριο θέμα το Άγιο Πνεύμα, τον Θεό και τον Χριστό.
Οι κήποι
Το ανάκτορο των Βερσαλλιών είναι γνωστό και για τους τεράστιους κήπους του μαζί με πολλά συντριβάνια και αγάλματα. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους της Ευρώπης, με συνολική έκταση που φτάνει τα 800 εκτάρια.Στα συντριβάνια και στα αγάλματα είναι αποτυπωμένη η ελληνική μυθολογία, όπως και στο εσωτερικό του ανακτόρου. Ο συνολικός κήπος των Βερσαλλιών απλώνεται σε 3 επίπεδα πίσω από το παλάτι, και είναι η συνέχιση της αρχιτεκτονικής του παλατιού. Όπως και το ανάκτορο, έτσι και οι κήποι έχουν ως σκοπό να τιμήσουν τον βασιλιά και την χώρα του. Τα μεγάλα ποτάμια της Γαλλίας αντιπροσωπεύονται σαν αγάλματα. Μπροστά από το Μεγάλο Κανάλι, ένα τεράστιο κανάλι σε σχήμα σταυρού, βρίσκεται το συντριβάνι του Απόλλωνα, το πιο μεγαλοπρεπές από όλα τα συντριβάνια των Βερσαλλιών.
Για την κατασκευή του Μεγάλου Καναλιού πέθαναν χιλιάδες εργάτες, είτε από ατυχήματα είτε από τον ελονοσία. Το Μεγάλο Κανάλι από μόνο του είναι 24 εκτάρια μεγάλο. Για την παροχή σε νερό για τα συνολικά 55 συντριβάνια χρειάζονταν ένα καλό αρδευτικό σύστημα. Η μηχανή του Μαρλί ήταν ένα τεχνολογικό θαύμα για την εποχή, καθώς διοχέτευε τα νερά του ποταμού Σηκουάνα στους κήπους των Βερσαλλιών. Αλλά πάλι τα συντριβάνια δεν γινόταν να έχουν συνεχώς νερό, καθώς οι ποσότητες δεν επαρκούσαν. Στον κήπο βρίσκονταν και δύο άλλα κτίρια, το Μεγάλο Τριανόν, χτισμένο από πορσελάνη, και το Μικρό Τριανόν. Αυτοί οι χώροι πρόσφεραν στην βασιλική οικογένεια ξεκούραση και χαλάρωση.
Η ζωή στις Βερσαλλίες
Η ζωή στο πιο πολυτελές βασιλικό ανάκτορο της Ευρώπης ήταν για τους Γάλλους βασιλιάδες μαζί με ολόκληρη την βασιλική οικογένεια και τους υπόλοιπους ευγενείς πολύ άνετη.Ζούσαν μια εξαιρετικά πλούσια, γεμάτη χλιδή και τρομερά σπάταλη ζωή. Διάφοροι κανονισμοί και εθιμοτυπικά κανόνιζαν την ζωή εκεί. Στο πρωινό ξύπνημα του βασιλιά μαζευόταν όλη η βασιλική οικογένεια βοηθώντας τον βασιλιά να ντυθεί και γινόταν κάτι σαν μια μικρή τελετή.Στη συνέχεια ακολουθούσε η πρωινή λειτουργία ενώ προς το μεσημέρι ως και το απόγευμα ο βασιλιάς παρακολουθούσε συμβούλια και ύστερα πήγαινε για περίπατο και κυνήγι στους φανταστικούς κήπους των Βερσαλλιών. Το απόγευμα συχνά ανεβαζόταν θεατρική παράσταση(κωμωδία κυρίως)ενώ το βράδυ ακολουθούσε τον χειμώνα δεξίωση με πλούσιο μπουφέ στο ανάκτορο των Βερσαλλιών και συγκεκριμένα στο μεγάλο διαμέρισμα του βασιλιά με συνοδεία χορού και μουσικής.
Δεν ήταν σπάνιες και οι οργανωμένες γιορτές στις Βερσαλλίες κατά τον γάμο ή την γέννηση ενός μέλους της βασιλικής οικογένειας ή ακόμη και για κάποια στρατιωτική νίκη. Τότε φαινόταν όλος ο υπερβολικός πλούτος της γαλλικής μοναρχίας, με πολυτελέστατα γεύματα, χορούς, πλούσιο μπουφέ, θεατρικές παραστάσεις, πυροτεχνήματα (αν και σπάνια) και φυσικά μπιλιάρδο και τζόγος. Τα ποσά που ξοδεύονταν για την ψυχαγωγία της βασιλικής οικογένειας και των ευγενών για τον τζόγο ήταν αστρονομικά.
Κόστος
Όλα τα έξοδα για την ανέγερση αυτού του πολυτελούς ανακτόρου έχουν παραμείνει από την εποχή εκείνη. Συνολικά κόστισε 25.725.839 λίβρες, που σημαίνει 10.500 τόννους ασήμι (1 λίβρα είναι 409 γραμμάρια ασημιού). Σε ευρώ είναι περίπου 2,6 δισεκατομμύρια, ένα τεράστιο ποσό. Αυτός ήταν και ένας έμμεσος λόγος και για την Γαλλική Επανάσταση, καθώς στο τέλος της βασιλείας του Βασιλιά Ήλιου τα ταμεία του κράτους είχαν κυριολεκτικά αδειάσει. Αν συνυπολογίσουμε και τα παραπλήσια έξοδα, όπως αυτά για το υπηρετικό προσωπικό, για τις συχνές ανακαινίσεις και όλα τα συναφή, ερχόμαστε στο εκπληκτικά υψηλό ποσό των 250 δισεκατομμυρίων. Λίγα είναι τα κτίρια σε όλο τον κόσμο που έχουν κοστίσει τόσο ακριβά.
Μετά την Γαλλική Επανάσταση
Στην Γαλλική Επανάσταση το βασιλικό καθεστώς ανατράπηκε, οπότε οι Βερσαλλίες έπαψαν να είναι βασιλική κατοικία και πρωτεύουσα της Γαλλίας. Αφού είχε τελειώσει η Γαλλική Επανάσταση, το παλάτι μόλις και μετά βίας συντηρούνταν. Αντίθετα κάτω από τον Λουδοβίκο-Φίλιππο ολόκληρο το ανάκτορο ανακαινίσθηκε και δημιουργήθηκε το Μουσείο Γαλλικής Ιστορίας σε μια πτέρυγα των Βερσαλλιών. Το 1871 ανακηρύχτηκε στις Βερσαλλίες η Δεύτερη Γερμανική Αυτοκρατορία, ενώ το 1919 υπογράφηκε η συνθήκη με την οποία τελείωσε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος
Μερικοί αριθμοί
Το ανάκτορο των Βερσαλλιών είναι σήμερα Εθνικό Μουσείο της Γαλλίας, και πραγματικός πόλος έλξης εκατομμυρίων τουριστών κάθε χρόνο. Απασχολεί 900 εργαζόμενους. Κάθε χρόνο δέχεται περίπου 3 εκατομμύρια επισκέπτες στο κτίριο, και άλλα 7 εκατομμύρια στους τεράστιους κήπους. Το 70% των τουριστών είναι ξένοι. Το παλάτι έχει συνολικά 700 δωμάτια, 2.513 παράθυρα, 352 τζάκια, 67 σκάλες, 483 καθρέφτες, και η συνολική του έκταση είναι 67.000 τετραγωνικά μέτρα, από τα οποία τα 50.000 είναι ανοιχτά στους επισκέπτες.
Οι κήποι έχουν έκταση 800 εκταρίων, και είναι περιφραγμένοι με 20 χιλιόμετρα τείχους. Στους κήπους βρίσκονται 370 αγάλματα και 42 χιλιόμετρα διαδρόμων.
Ανάμεσα στα 55 συντριβάνια, το Μεγάλο Κανάλι έχει επιφάνεια 24 εκταρίων και χωράει 500.000 κυβικά μέτρα νερού.
Οι Βερσαλλίες ήταν μέχρι το 1660 ένα απλό μικρό παλάτι που χρησίμευε κυρίως ως καταφύγιο κυνηγιού, που ήταν η αγαπημένη ασχολία των βασιλιάδων εκείνης της εποχής. Μετά το 1660 ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ΄ αποφάσισε να προεκτείνει το παλάτι, και όχι να κατεδαφίσει το αρχικό κτίριο, με σκοπό οι Βερσαλλίες να γίνουν βασιλικό ανάκτορο και το πιο λαμπρό παλάτι της Ευρώπης. Οι πρώτες εργασίες διαπλάτυνσης άρχισαν το 1661, ενώ μέχρι το 1685 είχε τελειώσει το μεγαλύτερο μέρος των εργασιών. Στα τέλη του 18ου αιώνα το ανάκτορο είχε την σημερινή του μορφή. Η συνολική πρόσοψη που κοιτάει στους κήπους έχει μήκος 570 μέτρα. Κατά την διάρκεια των εργασιών εργάζονταν ως και πάνω από 20.000 εργάτες στις Βερσαλλίες, κάτι πρωτάκουστο για την εποχή εκείνη. Αλλά και όταν τελείωσαν οι εξωτερικές εργασίες, πραγματοποιούνταν συνεχώς εσωτερικές αλλαγές, κυρίως στον 18ο αιώνα, όπως αλλαγές δωματίων, αλλαγές στην διακόσμηση, ανάλογα με την μόδα της εποχής.
Το ανάκτορο
Το ανάκτορο αποτελείται από τρία μέρη, το κυρίως μέρος όπου έμενε η βασιλική οικογένεια σε σχήμα U, και άλλες δύο πτέρυγες δεξιά και αριστερά του κυρίως κτιρίου όπου έμεναν οι ευγενείς, ο κλήρος και οι υπουργοί. Άλλα 3 παραπλήσια κτίρια χτίστηκαν για να στεγάσουν το προσωπικό, που αποτελούνταν από χιλιάδες υπηρέτες, τα μαγειρεία, τα εκατοντάδες άλογα μαζί με τις άμαξες τους και όλο τον υπόλοιπο απαραίτητο εξοπλισμό.
Το κέντρο των Βερσαλλιών είναι η Αίθουσα των Καθρεφτών , που έχει μήκος 70 μέτρων και είναι στολισμένη με πανάκριβα κρύσταλλα, κεριά και καθρέφτες, τους πιο ακριβούς της εποχής εκείνης. Επίσης στο ταβάνι και στους τοίχους δεσπόζουν οι τοιχογραφίες και άλλα διάφορα έργα τέχνης από τους καλύτερους ζωγράφους της Ευρώπης εκείνη την εποχή, με ανεκτίμητη αξία. Παράλληλα δίπλα στην Αίθουσα των Καθρεφτών βρίσκονται τα βασιλικά διαμερίσματα, με μεγαλύτερο αυτό του βασιλιά, που περιλαμβάνει δεκάδες δωμάτια. Κυρίαρχο στοιχείο σε όλα αυτά τα δωμάτια είναι οι τοιχογραφίες και οι πίνακες ζωγραφικής, εμπνευσμένοι από την ελληνική μυθολογία. Έτσι τα δωμάτια αυτά φέρουν τα ονόματα όπως πχ Δωμάτιο του Ηρακλή, Σαλόνι της Αφροδίτης κτλ. Στο κέντρο της Αίθουσας των Καθρεφτών βρίσκεται η είσοδος για το πολυτελέστατο υπνοδωμάτιο του βασιλιά, με απερίγραπτο πλούτο. Συμβολίζει το κέντρο της δύναμης του απόλυτου μονάρχη, το κέντρο της χώρας υπό τον Λουδοβίκο ΙΔ', που είναι ο θεμελιωτής των Βερσαλλιών. Το 1710 ήταν έτοιμη και η Βασιλική Εκκλησία, ενώ το 1770 και η Βασιλική Όπερα. Συνολικά στο παλάτι υπάρχουν 700 δωμάτια. Πριν χτιστεί η Βασιλική εκκλησία του ανακτόρου, διάφοροι χώροι χρησίμευαν ως χώροι για εκκλησιαστική λειτουργία. Έχει 2 ορόφους, στον δεύτερο παρευρισκόταν ο βασιλιάς μαζί με την βασιλική οικογένεια ενώ στο ισόγειο οι ευγενείς της βασιλικής αυλής. Οι τοιχογραφίες σε όλη την εκκλησία έχουν ως κύριο θέμα το Άγιο Πνεύμα, τον Θεό και τον Χριστό.
Οι κήποι
Το ανάκτορο των Βερσαλλιών είναι γνωστό και για τους τεράστιους κήπους του μαζί με πολλά συντριβάνια και αγάλματα. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους της Ευρώπης, με συνολική έκταση που φτάνει τα 800 εκτάρια.Στα συντριβάνια και στα αγάλματα είναι αποτυπωμένη η ελληνική μυθολογία, όπως και στο εσωτερικό του ανακτόρου. Ο συνολικός κήπος των Βερσαλλιών απλώνεται σε 3 επίπεδα πίσω από το παλάτι, και είναι η συνέχιση της αρχιτεκτονικής του παλατιού. Όπως και το ανάκτορο, έτσι και οι κήποι έχουν ως σκοπό να τιμήσουν τον βασιλιά και την χώρα του. Τα μεγάλα ποτάμια της Γαλλίας αντιπροσωπεύονται σαν αγάλματα. Μπροστά από το Μεγάλο Κανάλι, ένα τεράστιο κανάλι σε σχήμα σταυρού, βρίσκεται το συντριβάνι του Απόλλωνα, το πιο μεγαλοπρεπές από όλα τα συντριβάνια των Βερσαλλιών.
Για την κατασκευή του Μεγάλου Καναλιού πέθαναν χιλιάδες εργάτες, είτε από ατυχήματα είτε από τον ελονοσία. Το Μεγάλο Κανάλι από μόνο του είναι 24 εκτάρια μεγάλο. Για την παροχή σε νερό για τα συνολικά 55 συντριβάνια χρειάζονταν ένα καλό αρδευτικό σύστημα. Η μηχανή του Μαρλί ήταν ένα τεχνολογικό θαύμα για την εποχή, καθώς διοχέτευε τα νερά του ποταμού Σηκουάνα στους κήπους των Βερσαλλιών. Αλλά πάλι τα συντριβάνια δεν γινόταν να έχουν συνεχώς νερό, καθώς οι ποσότητες δεν επαρκούσαν. Στον κήπο βρίσκονταν και δύο άλλα κτίρια, το Μεγάλο Τριανόν, χτισμένο από πορσελάνη, και το Μικρό Τριανόν. Αυτοί οι χώροι πρόσφεραν στην βασιλική οικογένεια ξεκούραση και χαλάρωση.
Η ζωή στις Βερσαλλίες
Η ζωή στο πιο πολυτελές βασιλικό ανάκτορο της Ευρώπης ήταν για τους Γάλλους βασιλιάδες μαζί με ολόκληρη την βασιλική οικογένεια και τους υπόλοιπους ευγενείς πολύ άνετη.Ζούσαν μια εξαιρετικά πλούσια, γεμάτη χλιδή και τρομερά σπάταλη ζωή. Διάφοροι κανονισμοί και εθιμοτυπικά κανόνιζαν την ζωή εκεί. Στο πρωινό ξύπνημα του βασιλιά μαζευόταν όλη η βασιλική οικογένεια βοηθώντας τον βασιλιά να ντυθεί και γινόταν κάτι σαν μια μικρή τελετή.Στη συνέχεια ακολουθούσε η πρωινή λειτουργία ενώ προς το μεσημέρι ως και το απόγευμα ο βασιλιάς παρακολουθούσε συμβούλια και ύστερα πήγαινε για περίπατο και κυνήγι στους φανταστικούς κήπους των Βερσαλλιών. Το απόγευμα συχνά ανεβαζόταν θεατρική παράσταση(κωμωδία κυρίως)ενώ το βράδυ ακολουθούσε τον χειμώνα δεξίωση με πλούσιο μπουφέ στο ανάκτορο των Βερσαλλιών και συγκεκριμένα στο μεγάλο διαμέρισμα του βασιλιά με συνοδεία χορού και μουσικής.
Δεν ήταν σπάνιες και οι οργανωμένες γιορτές στις Βερσαλλίες κατά τον γάμο ή την γέννηση ενός μέλους της βασιλικής οικογένειας ή ακόμη και για κάποια στρατιωτική νίκη. Τότε φαινόταν όλος ο υπερβολικός πλούτος της γαλλικής μοναρχίας, με πολυτελέστατα γεύματα, χορούς, πλούσιο μπουφέ, θεατρικές παραστάσεις, πυροτεχνήματα (αν και σπάνια) και φυσικά μπιλιάρδο και τζόγος. Τα ποσά που ξοδεύονταν για την ψυχαγωγία της βασιλικής οικογένειας και των ευγενών για τον τζόγο ήταν αστρονομικά.
Κόστος
Όλα τα έξοδα για την ανέγερση αυτού του πολυτελούς ανακτόρου έχουν παραμείνει από την εποχή εκείνη. Συνολικά κόστισε 25.725.839 λίβρες, που σημαίνει 10.500 τόννους ασήμι (1 λίβρα είναι 409 γραμμάρια ασημιού). Σε ευρώ είναι περίπου 2,6 δισεκατομμύρια, ένα τεράστιο ποσό. Αυτός ήταν και ένας έμμεσος λόγος και για την Γαλλική Επανάσταση, καθώς στο τέλος της βασιλείας του Βασιλιά Ήλιου τα ταμεία του κράτους είχαν κυριολεκτικά αδειάσει. Αν συνυπολογίσουμε και τα παραπλήσια έξοδα, όπως αυτά για το υπηρετικό προσωπικό, για τις συχνές ανακαινίσεις και όλα τα συναφή, ερχόμαστε στο εκπληκτικά υψηλό ποσό των 250 δισεκατομμυρίων. Λίγα είναι τα κτίρια σε όλο τον κόσμο που έχουν κοστίσει τόσο ακριβά.
Μετά την Γαλλική Επανάσταση
Στην Γαλλική Επανάσταση το βασιλικό καθεστώς ανατράπηκε, οπότε οι Βερσαλλίες έπαψαν να είναι βασιλική κατοικία και πρωτεύουσα της Γαλλίας. Αφού είχε τελειώσει η Γαλλική Επανάσταση, το παλάτι μόλις και μετά βίας συντηρούνταν. Αντίθετα κάτω από τον Λουδοβίκο-Φίλιππο ολόκληρο το ανάκτορο ανακαινίσθηκε και δημιουργήθηκε το Μουσείο Γαλλικής Ιστορίας σε μια πτέρυγα των Βερσαλλιών. Το 1871 ανακηρύχτηκε στις Βερσαλλίες η Δεύτερη Γερμανική Αυτοκρατορία, ενώ το 1919 υπογράφηκε η συνθήκη με την οποία τελείωσε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος
Μερικοί αριθμοί
Το ανάκτορο των Βερσαλλιών είναι σήμερα Εθνικό Μουσείο της Γαλλίας, και πραγματικός πόλος έλξης εκατομμυρίων τουριστών κάθε χρόνο. Απασχολεί 900 εργαζόμενους. Κάθε χρόνο δέχεται περίπου 3 εκατομμύρια επισκέπτες στο κτίριο, και άλλα 7 εκατομμύρια στους τεράστιους κήπους. Το 70% των τουριστών είναι ξένοι. Το παλάτι έχει συνολικά 700 δωμάτια, 2.513 παράθυρα, 352 τζάκια, 67 σκάλες, 483 καθρέφτες, και η συνολική του έκταση είναι 67.000 τετραγωνικά μέτρα, από τα οποία τα 50.000 είναι ανοιχτά στους επισκέπτες.
Οι κήποι έχουν έκταση 800 εκταρίων, και είναι περιφραγμένοι με 20 χιλιόμετρα τείχους. Στους κήπους βρίσκονται 370 αγάλματα και 42 χιλιόμετρα διαδρόμων.
Ανάμεσα στα 55 συντριβάνια, το Μεγάλο Κανάλι έχει επιφάνεια 24 εκταρίων και χωράει 500.000 κυβικά μέτρα νερού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου