Ολα τα χρησιμοποιείς και σε χρησιμοποιούν.
Να είσαι χρηστικός και να φθείρεσαι όπως ορίζει
η φύση σου. Να είσαι δοτικός. Κανείς δε μπορεί να
σου πάρει τίποτα, μόνο τη γεύση σου. Οσο περισσότερο
δίνεσαι, τόσο υπάρχεις. Οσο αφήνεσαι, τόσο μεγαλώνεις.
...Ολα είναι μικρά και περαστικά. Μόνο ένα είναι μεγάλο.
Το νόημα τους..
Λιώσε, πριν μορφοποιηθείς. Τίποτα δε σου ανήκει.
Μόνο το ταξίδι.

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

ΥΜΝΟΣ 4Ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1936

-Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελάει πατέρα;
-Γιατί λάμπει ο ήλιος έτσι, γιατί φέγγει έτσι η μέρα;
-Γιατί σαν αυτή παιδί μου, την ημέρα τη χρυσή
που τη χαίρεσαι και συ,
στέρεψε το μαύρο δάκρυ, κλείσανε πολλές πληγές.
Αψηλώσανε τα στάχυα
κι’ ένα γύρω όλα τα βράχια
εγινήκαν ανθοβούνια και χρυσοπηγές.
Μιαν ημέρα σαν κι’ ετούτη, την ολόφωτη κι ωραία
ξεδιπλώθηκε και πάλι η γαλάζια μας σημαία
που ’χει τ’ ουρανού το χρώμα
και σκεπάζει τ’ άγιο χώμα
που ελεύθερος πατάς,
κι έτσι με χαρά κι ελπίδα
για μιαν ένδοξη πατρίδα
η σημαία κυματίζει μ’ ένα ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ.
Μιαν ημέρα σαν ετούτη
δοξασμένη κι ισχυρή
κι έτσι σαν την αντικρίζεις
έτσι πάλι την γνωρίζεις,
«την γνωρίζεις απ’ την κόψη του σπαθιού την τρομερή».